یک بار دیگر گوگل به ارتقای صفحه کلید خود پرداخت با این تفاوت که این مرتبه تفاوتها آشکارتر بودند. برای نخستین مرتبه از نسخه کیک یزدی به بعد، طراحی و رنگبندیی کلیدها تغییر کرده است. همچنین پشتیبانی از قابلیت چند لمسی نیز ارتقا یافته و به کاربر اجازه میداد تا از ترکیبی از کلیدها استفاده کند و به کاراکترهای ثانویهی صفحه کلید دسترسی داشته باشد.
ابزارهای بهتر برای مدیریت دستگاه و کارایی بالاتر باتری:
سیستم عامل اندروید از آنجایی که کارایی بالایی از خود در انجام امور چند وظیفهای نشان میدهد، مورد توجه بسیاری قرار گرفته است. در اندروید نرمافزارها میتوانند آزادانه در پشت زمینه فعال باشند، به همین خاطر همیشه مشکل مصرف انرژی باتری وجود داشته است. به خصوص اگر کاربر برنامههایی را به کار گیرد که به طور حرفهای طراحی نشده باشند این خطر محتملتر است. نان زنجبیلی این امکان را به کاربر میدهد تا برنامههای جدیدی که مصرف زیاد انرژی دارند را تشخیص داده و در صورت تمایل نسبت به حذف آنها اقدام کند.
پشتیبانی از دوربین مکالمه تصویری:
گرچه تا اواسط سال 2010 میلادی طول کشید تا سرویس Google Talk از قابلیت چت ویدئویی بهرهمند شود، اما نان زنجبیلی زیرساخت لازم برای پشتیبانی از این امکان را دارا میباشد و میتواند به خوبی از دوربینهای چندگانه در یک دستگاه پشتیبانی کند. گوگل نیز با هوشمندی و دوراندیشی سختافزار این دوربینها را از قبل در گوشی Nexus S جای داده بود گرچه تا مدتها کاربران نمیتوانستند از آن استفاده کنند!
گوگل از عرضه نان زنجبیلی به عنوان فرصتی برای سفت کردن جای پای خود در بازار بازیهای ویدئویی بر بستر تلفنهای همراه بهرهبرداری کرد
از دیگر قابلیتهای تازهی نان زنجبیلی میتوان به این موضوع اشاره کرد که در این نسخه گوگل توجه خود را بیشتر به توسعه دهندگان معطوف ساخته بود تا کاربران نهایی. برای اثبات این ادعا میتوان به پشتیبانی از NFC اشاره کرد که در گوشی Nexus S وجود داشت. البته تا ماهها، این قابلیت کارایی چندانی نداشت و تنها در برخی مراکز میشد از آن استفاده کرد. اما بعدتر گوگل از نسخهی Sprint گوشی Nexus S برای راهاندازی کیف پول خود بهره برد، سیستم پرداخت ویژهی موبایل که بسیاری از شرکتها معتقدند آیندهی فناوری NFC در گروی آن خواهد بود و نان زنجبیلی زیرساخت لازم برای نیل به این مهم را دارا می باشد.
گوگل همچنین از عرضه نان زنجبیلی به عنوان فرصتی برای سفت کردن جای پای خود در بازار بازیهای ویدئویی بر بستر تلفنهای همراه بهرهبرداری کرد. در نسخه جدید به توسعه دهندگان اجازهی دسترسی سطح پایین به مواردی چون صوت، کنترل وسیله، گرافیک و ذخیرهسازی دادهها اعطا شده است، که به آنها امکان میدهد تا کدهایی بنویسند که نسبتا سریعتر عمل کرده و کلید موفقیت آنها برای ورود به بازار بازیهای سهبعدی باشد.
نسخه 3.0 یا «شانه عسل»
اندروید نسخه 3 را میتوان پدیدهای عجیب و کم نظیر دانست. سیستم عاملی که در حقیقت برای گوشیهای هوشمند تلفن همراه نوشته شده بود، حالا توجه خود را به تبلتها معطوف ساخته بود. به همین منظور گوگل رجعتی به موتورولا کرد، همان شرکتی که در ارائه اندروید 2.0 همکاری خوب و سازندهای با آن داشت. آنها قصد داشتند تا دستگاهی در خانوادهی نکسوس بسازند تا کلیه قابلیتهای برتر اندروید 3.0 را داشته باشد. که نهایتاً این همکاری به تولید تبلت Xoom منتج شد.
اندروید نسخه 3 را میتوان پدیدهای عجیب و کم نظیر دانست. سیستم عاملی که در حقیقت برای گوشیهای هوشمند تلفن همراه نوشته شده بود، حالا توجه خود را به تبلتها معطوف ساخته بود
برخی از قابلیتهای شانه عسل یا Honeycomb عبارتند از:
جایگزینی تم رنگی آبی به جای سبز:
رنگ سبز را میتوان برای همیشه نماد اندروید دانست. لوگوی اندروید سبز روشن است و سایت رسمی این سیستمعامل نزد گوگل نیز به همین رنگبندی مزین شده است. در این نسخه از اندروید گرچه رنگ سبز به کار گرفته شده است، اما از رنگ آبی زیبایی برای نشانگر میزان انرژی موجود در باتری و قدرت سیگنال بهره برداری شده است. ابزارک ساعت و مجموعهی رنگهای به کار گرفته شده در بخشهای مختلف نیز دارای تم رنگی آبی هستند.
بازطراحی صفحه خانگی و محل قرارگیری ابزارکها:
به جای آنکه ابزارکها را از بین فهرستی از آنها انتخاب کنید، شانه عسل محیط کاربرپسندتری را در نظر گرفته و قادر است تا پیشنمایشی از ماحصل نهایی را نیز برای هر یک از ابزارکهای موجود نمایش دهد و به محظ آنکه کاربر ویجت مورد نظر خود را انتخاب نماید، میتواند آن را در یکی از پنج صفحه آغازین در نظر گرفته شده برای سیستم جای دهد. حتی وی میتواند نمای کوچک شدهی هر پنج پنل را در یک نظر دیده و صفحه مورد علاقه خود را برای ابزارک مزبور انتخاب نماید. گرچه اندروید همیشه از یک صفحه چهارخانهی نامرئی برای جای دادن ابزارکها بهره میبرد، شانه عسل راه بهتری را در پیش گرفته است. بدین ترتیب زمانیکه کاربر یک ویجت خاص را انتخاب میکند، قادر است تا فضایی که اشغال میکند را ارزیابی کرده و با چشم باز آن را انتخاب نماید.
مرگ دکمههای فیزیکی:
در تبلتهای مجهز به اندروید شانه عسل نیازی به دکمههای فیزیکی بر روی دستگاه و قابلیتهایی نظیر جستجو، منوها، خانه و بازگشت نیست. دکمههای مجازی اندروید 3 در نوار ویژهای به نام نوار سیستمی (System Bar) جای میگیرند که در پایین صفحه نمایش قرار دارد. از آنجایی که این کلیدها مجازی هستند، سیستم عامل با انعطافپذیری بیشتری میتواند آنها را نمایش داده یا مخفی نماید یا اینکه با توجه به فعالیت جاری آنها را تغییر دهد. از طرف دیگر این موضوع برای توسعهدهندگان سختافزاری نیز بهتر است چرا که قادرند فضای بیشتری را به صفحه نمایش اختصاص دهند.
بهینهسازی قابلیت چندوظیفهای:
در نسخه جدید اندروید قابلیت چندوظیفهای به طرز بسیار خوبی بهبود یافته است. دکمه مجازی «برنامههای اخیر» (Recent Apps) که در پایین صفحه قرار گرفته است نشانگر فهرستی از برنامههای فعال (باز) است و همچنین محتویات صفحهی هر یک از این برنامهها را نشان میدهد. در نان زنجبیلی و پیش از آن، مشاهدهی برنامههای اخیر مستلزم نگهداشتن طولانی مدت دکمه خانه میشد، موردی که اغلب کاربران از آن بیاطلاع بوده یا آن را انجام نمیدادند، تازه این لیست تنها حاوی آیکن برنامهها بود.
نمونهای تازه از چینش برنامهها:
شانه عسل با معرفی مفهوم تازهای با عنوان «نوار فرمان» (Action Bar) همراه بود. بدین ترتیب یک نوار برای همیشه در بالای صفحهی هر یک از برنامهها جای میگرفت و توسعه دهندگان قادر بودند با استفاده از آن مواردی که بیشترین استفاده از آنها صورت گرفته را به مخاطب خود نشان دهند؛ که شامل گزینهها، منوها و مواردی از این دست میشود به گونهای که میتوان آن را نوعی نوار وضعیت برای برنامهها در نظر بگیریم. از این گذشته، شانه عسل با معرفی پشتیبانی از برنامههای چند ستونه چشمانداز بهتری را برای آیندهی سیستم عامل تبلتها پیشروی ما قرار داد.
اندروید 3.1 و 3.2 با عنوان یکسان هر یک نسخههای اصلاحی بودند که برای اندروید 3.0 منتشر شدند. با این حال هر یک از این نسخهها توانستند قابلیتهای مهمی را از خود نشان دهند که به خصوص برای تبلتها از اهمیت ویژهای برخوردار بودند. در نسخه 3.1 پشتیبانی از ویجتهای صفحات خانگی قابل، تغییر ارائه شد (برای این منظور نشانهی لنگر مانند ویژهای نمایش داده میشد که کاربر میتوانست برای ارزیابی اندازه از آن کمک بگیرد).
نسخه 4.0 یا «ساندویچ بستنی»
این نسخه از اندروید را اولین بار در گوشی Galaxy Nexus مشاهده کردیم، که رجعتی به برنامه نکسوس گوگل و همکاری مجدد این شرکت با سامسونگ کره جنوبی است. کمتر از یک سال قبل از آن این دو شرکت، گوشی Nexus S را همراه با اندروید نان زنجبیلی ارائه کرده بودند.
ساندویچ بستنی یا Ice Cream Sandwich را میتوان بی شک بزرگترین تغییر اندروید در حوزه گوشیهای هوشمند به شمار آورد
ساندویچ بستنی یا Ice Cream Sandwich را میتوان بی شک بزرگترین تغییر اندروید در حوزه گوشیهای هوشمند به شمار آورد.
البته بسیاری از قابلیتهای جدید آن و طراحی اجزایش در زمان اندروید شانه عسل آغاز شد، دارای دکمههای مجازی است و تم رنگی آن از سبز به آبی گراییده شده است. از این گذشته به خوبی از ویجتها و قابلیت چند وظیفهای پشتیبانی میکند و قابلیت نمایش بندانگشتی لیست برنامههای باز به آن اضافه شده است.
کاربران همیشگی اندروید با فونتهای بکار گرفته شده در این سیستمعامل به خوبی آشنایی دارند. گوگل برای ارائه حس بهتر به کاربرانش در این نسخه از فونت تازهای با نام Roboto استفاده کرده است که قرار است به خوبی با صفحات نمایش با کیفیت امروزی همراه شد و به قول ماتیاس دوآرت (Matias Duarte)، مدیر طراحی پروژه اندروید، «حس بهتر آزادی و حجم بالای اطلاعات موجود را به کاربران ساندویچ بستنی ببخشد».
یکی از خصوصیات ویژهی اندروید همان پنجرهی اعلانات است که با وجود تغییر و بروزرسانی در طراحی هنوز یکی از ویژگیهای مهم این سیستم عامل به شمار میرود. در نسخههای پیشین کاربر تنها میتوانست کلیه اطلاعرسانیهای نمایش داده شده را پاک کند، در حالی که در این نسخه میتواند موارد دلخواه را پاک کرده یا اینکه کلیه آنها را از صفحه حذف کند.
گوگل خیلی بی سر و صدا مشغول بهبود صفحه کلید مجازی خود از زمان ارائه در نسخه کیک یزدی به بعد بود و در حقیقت میتوان این مورد را یکی از مهمترین پیشرفتهای نسخه ساندویچ بستنی به حساب آورد. طراحی فیزیکی و قالب کلیدها تا حد زیادی بدون تغییر باقی مانده است، اما اقدامات اصلاحی به خصوص در زمینه غلط یاب متن و پیشرفت در زمینه هوش مصنوعی و ارائه پیشنهاد لغات است. از این پس بود که وارد کردن متن، پشتیبانی از کلیپبورد و کیفیت صفحه کلید مجازی اینچنین پیشرفته شد و مانند سایر برنامههای مشابه در بازار گردید.
برخی دیگر از قابلیتهای تازهی این نسخه از سیستم عامل اندروید عبارتند از:
ارتقای صفحه خانگی:
همانطور که اشاره شد، صفحه خانگی بسیاری از قابلیتهای نسخه شانه عسل را در خود دارد و قابلیتهای دیگری به آن اضافه شده است. از این پس میتوان به سادگی و با کشیدن و رها کردن آیکونها بر روی هم یک پوشهی جدید ایجاد نمود. صفحه خانگی حتی دارای یک کادر ویژه برای موارد دلخواه است که به Favorites Tray معروف است.
میانبر برنامههای تلفن و مرورگر به طور دائمی به پایین صفحه متصل شده است. کادر مزبور نیز به کاربر اجازه میدهد تا میانبر برنامههای دلخواه را به آن منتقل کند. (که این میانبرها میتواند شامل برنامههای Phone ،People، پیامرسان (Messaging)، مرورگر با هر مورد دیگری باشد).
قابلیت Android Beam:
پشتیبانی از فناوری NFC پس از عرضه نسخهی نان زنجبیلی و گوشی Nexus S بسیار چشمگیر شد اما به جز برنامه Google Wallet مورد کاربردی و عملی دیگری را نمیتوان در این بین برشمرد که بتواند از چنین قابلیتهایی بهره ببرد. در این بین ICS نظر به تغییر این رویه دارد و به همین منظور قابلیت Android Beam را اضافه کرده است که به دو گوشی دارای چنین برنامهای اجازه میدهد تا انتقال دادهها را به سادگی انجام دهند.
قفل تشخیص چهره:
علاوه بر قفلهای الگویی و کلمه عبور که بر روی گوشیهای اندرویدی قبلی نیز موجود بود، اندروید 4.0 قابلیت جدید قفل چهره را نیز ارائه کرده است، که در آن از دوربین مکالمه تصویری برای تشخیص چهره مالک گجت استفاده میشود. این یکی از جدیدترین قابلیتهای اندروید ساندویچ بستنی است که بر امنیت استفاده از این گوشیها افزوده است.
تحلیل میزان استفاده از پهنای باند:
همانطور که اندروید نان زنجبیلی مصرف بهینه انرژی باتری را مد نظر داشت، در اندروید 4.0 نیز همین اتفاق برای استفاده از پهنای باند صورت گرفته است. بدین ترتیب کاربر قادر خواهد بود تا میزان مصرف پهنای باند هر یک از برنامه ها را به صورت منفرد یا کلی تحلیل نموده و زیر نظر بگیرد.
برنامهی جدید تقویم و مدیریت ایمیل:
برنامه جیمیل در اندروید 4.0 با بازطراحی مواجه شده و تجربهی تازهای را به کاربر خود اهدا میکند، از این پس این برنامه از قابلیت Action Bar پشتیبانی خواهد کرد. برنامه تقویم (Calendar) نیز برای نخستین بار رویکردی یکپارچه را در پیش خواهد گرفت که برای افرادی که به دنبال استفاده از چندین حساب کاربری در یک برنامه هستند گزینهی خوب و قابل قبولی است.
نسخه 4.1 یا «آبنبات پاستیلی»
گوگل در نشست I/O سال 2012 از نسخه 4.1 سیستم عامل اندروید خود پرده برداری کرد. قابلیتهای این نسخه نیز بسیار فراتر از آن عدد 0.1 است و میتوان به نسبت نسخه ساندویچ بستنی ویژگیهای بسیار بیشتری را در آن یافت. آبنبات پاستیلی یا Jelly Bean را میتوان بازتعریف استراتژی گوگل در بازار تبلتها دانست چرا که این نسخه از اندروید بر روی تبلت Nexus 7 ایسوس نصب شده است. از سوی دیگر با طراحی مجدد اجزای گوناگون، این آبنبات پاستیلی خوشمزه میتواند ارائهگر تجربهی جدیدی به کاربران باشد.
آبنبات پاستیلی یا Jelly Bean را میتوان بازتعریف استراتژی گوگل در بازار تبلتها دانست چرا که این نسخه از اندروید بر روی تبلت Nexus 7 ایسوس نصب شده است
بیایید نیم نگاهی به این نسخه از سیستمعامل موبایل گوگل بیاندازیم و از صفحهی خانگی بررسی را آغاز کنیم. در این بخش به نظر نمیرسد که تغییر محسوسی وجود داشته باشد، اما با نگاهی موشکافانه درمییابیم که بهینه سازیهایی صورت پذیرفته است. (نشانگر ماوس را برروی تصویر بالا نگه دارید!) از این گذشته گوگل مدعی است که قابلیتهای بصری و لمسی این سیستم عامل را با بکارگیری واحد گرافیک سهگانه ارتقا داده و بدین ترتیب بازنگاری کلیه تصاویر گرافیکی را به 16 میلی ثانیه تقلیل داده است. این برنامه در جهت حرکت نرم و روان در بین منوها و صفحات صورت پذیرفت، به «پروژه کَره» معروف شد. از این گذشته آنها مدعی انجام تغییرات مثبتی در بخش لمسی و ورود اطلاعات دستگاه هستند. از زمان ارائه اندروید، کارایی این سیستم عامل همیشه از نظر بخش لمسی عقبتر از iOS اپل بوده است، اما به نظر میرسد که گوگل میکوشد تا این اختلاف را از بین ببرد.
Google Now ویژگی بسیار مهمی است در نسخه ۴.۱ اندروید معرفی شد
بیشک Google Now یکی از بزرگترین و مهمترین بلندپروازیهای گوگل است. اندروید هماکنون به عنوان یک پلتفرم کامل محسوب میشود که قادر به پردازش انواع دادهها، زمانبدی امور، مکان، زمان و... است.
این سیستم عامل همچنین با بهره از زبان طبیعی برای جستجوهای خود و استفاده از طبیعیترین سیستم گفتار به متن موجود بیشترین کارایی را به کاربران خویش بخشیده است. با آبنبات پاستیلی، برای نخستین بار کاربر حتی میتوانند به صورت آفلاین نیز از قابلیت گفتار به متن بهره ببرد و این بدان معنی است که دیگر برای این منظور نیازی به اتصال به شبکه اینترنت نیست.
از دیگر قابلیتهای اندروید 4.1 (آبناب پاستیلی) میتوان به این موارد اشاره کرد:
بازطراحی فونت Roboto:
فونت خاص و زیبای اندروید که نخستین بار در اندروید 4.0 به کار گرفته شد دوباره دستخوش تغییر شده است. طراحی جدید آن در کل این رابط گرافیکی به کار گرفته شده است و برای نمونه در بخش Google Now از فونت ایتالیک آن استفاده میشود که حس تازهای را به کاربر هدیه میکند.
توسعه و دستورپذیری بخش اعلانات:
سالها است که اندروید بهترین و انعطافپذیرترین بخش اعلانات را داشته است که در اندروید 4.1 شاهد تقویت و کارایی بیش از پیش آن هستیم. بدین ترتیب توسعه دهندگان قادر به ایجاد بخش اعلاناتی پویا هستند که میتواند توسعه یافته و اطلاعات بیشتر و کنترل بالاتری را حتی بدون گشودن نرمافزارها در اختیار کاربر قراردهد. بخش اعلانات را میتوان به صورت برنامه به برنامه نیز پیشبرد، قابلیت کاربردی که نخستین بار در iOS 5 اپل از آن پردهبرداری شد.
انعطافپذیری ویجتها:
قابلیت تغییر اندازهی ویجتهای صفحه خانگی نخستین مرتبه در اندروید 3.1 ارائه شد و این قابلیت در آبنبات پاستیلی بسیار توسعه یافته و کاربردیتر شد، به گونهای که میتوان آن را به صورت پویا تغییر اندازه داد. در این نسخه کاربر میتواند چندین ویجت را در یک صفحه جای دهد، چرا که با اضافه شدن ویجت جدید سایز کل ویجتهای درون صفحه کوچک میشود تا فضای کافی به وجود آید. این قابلیت برای آیکونها وجود ندارد.
پیشبینی متون:
تاکنون گوگل صفحه کلید مجازی اندروید را در هر نسخه از این سیستم عامل با تغییرات بسیار همراه کرده است. موضوعی که در اغلب گوشیها به چشم نخورده است چرا که OEMها یا همان شرکای سختافزاری نسخه تغییر یافتهی خود را بر بستر گجت منتشر میکنند. این بار، رویکرد اصلاحی متون تایپ شده از تشخیص غلط املایی کلمات به پیش بینی آنها معطوف شده است، قابلیتی که قرار است در گوشیهای بلکبری 10 نیز باشد. حال صفحه کلید اندروید نیز میکوشد تا با بررسی نوشتههای شما در مدتی خاص با بهره از قابلیت هوش مصنوعی، کلمات بعدی که در ذهن شما وجود دارد را حدس زده و در نوشتن متون یاریتان کند.
اندروید 4.2 با همان نام آبنبات پاستیلی
گوگل به همراه تلفن نکسوس ۴ و تبلت نکسوس ۱۰ از سیستمعامل اندروید 4.2 نیز پرده برداری کرد. گوکل اندروید 4.2 را «طعم تازهای از آبنبات پاستیلی» مینامد و دلیل آن هم شباهت زیاد این نسخه نسبت به اندروید 4.1 است. اما این بدین معنی نیست که اندروید 4.2 فاقد قابلیتهای اساسی و تازه است. در ادامه لیستی از قابلیتهای جدید اندروید 4.2 را مشاهده می کنید:
اتصال بیسیم به تلویزیون از طریق Miracast
مهمترین قابلیت تازه اندروید ۴.۲، پشتیبانی از Miracast است، یک استاندارد برای پروتوکل نمایش وایفای که به ابزارهای تازه مانند نکسوس ۴ اجازه میدهد تا صدا یا تصویر را به تلویزیون منتقل و در آن پخش کنند. جعبههای Miracast برای تلویزیونهای معمولی وجود دارند و کاربر میتواند با خرید آنها ارتباط بین تلفن و تلویزیون را برقرار کند. انتظار میرود گوگل این جعبه ها را با قیمت ۹۹ دلار وارد بازار کند. خوشبختانه قرار است به زودی تولیدکنندگان تلویزیونها، سیستم Miracast را در درون محصولات خود جای دهند تا ارتباط بین تلفن و تلویزیون بدون نیاز به جعبه اضافی میسر شود. الجی از همین الان متعهد شده که تلویزیونهای تولیدی سال ۲۰۱۳ خود را با Miracast روانه بازار کند. این فناوری در اندروید ۴.۲ و برروی تلفن نکسوس ۴ به خوبی عمل میکند. به کمک این فناوری کاربر میتواند نرم افزار و بازیهای مورد علاقه خود را برروی صفحه نمایش بزرگتر تلویزیون اجرا نموده و از آن لذت ببرد.
ژستهای تازه کیبرد
اندروید ۴.۲ از ژستهای تایپی تازهای در کیبرد بهره میبرد. شما تنها کافی است تا انگشت خود را برروی حروف کلمه مورد نظر خود بکشید، تا سیستم کلمه مورد نظر شما را تشخیص دهد. همانطور که حتما حدس زدهاید این قابلیت کاملا شبیه به آن چیزی است که پیشتر در کیبرد Swype مشاهده کرده بودیم. علاوه بر این صفحهکلید اندروید ۴.۲ بصورت خودکار کلمات مکمل را نیز پیشنهاد میدهند. به عنوان مثال شما وقتی با کشیدن انگشتان خود برروی حروف، کلمه Good را تایپ میکنید کلمه Morning نیز پیشبینی شده و به شما پیشنهاد میشود.
عکاسی پاناروما
در نسخه جدید اندروید، حالت پاناروما با نام Photo Sphere اضافه شده است. دوربین به شما کمک میکند تا عکسهای پشت سرهم و مرتبط با هم را گرفته تا یک عکس پاناروما خلق شود. این کار به آسانی هر چه تمامتر انجام میشود. نتیجه پاناروما نیز در یک عکس مسطح قابل مشاهده خواهد بود.
استفاده چندکاربر از یک تبلت
بالاخره در اندروید ۴.۲ قابلیت پشتیبانی از چند کاربر اضافه شده است، تا بتوانیم بصورت چندنفره و اشتراکی از یک تبلت استفاده کنیم. به این ترتیب هر کاربر نرمافزار و اطلاعات شخصی خود را خواهد داشت. گوگل این سیستم را به خوبی پیاده کرده و همه چیز را با دقت در نظر گرفته است. به عنوان مثال اگر یک کاربر یک نرمافزار را دانلود کرده باشد، کاربر دیگر مجبور به دانلود مجدد آن نرمافزار نیست و براحتی میتواند نرمافزار دانلود شده را نصب کند. حتی نتایج بازیها نیز برای هر کدام از دو کاربر متفاوت است، مثلا اگر یک کاربر، مراحل مختلف یک بازی را طی کرده باشد، کاربر دیگر نمیتواند از امتیاز کاربر اول استفاده نموده و بازی را ادامه دهد.
نکته جالب دیگر در سیستم چندکاربره این است که اگر یک نرمافزار را در پسزمینه اجرا نموده و سپس با کاربر دیگر لاگین کنید، نرمافزار اجرا شده در اکانت کاربر اول به کار خود ادامه میدهد، به عنوان مثال اگر دانلود یک فایل را در اکانت کاربر اول شروع کنید و سپس با اکانت دیگری لاگین کنید، عملیات دانلود در پس زمینه ادامه مییابد.
از دیگر بهبودهای قابل ذکر در اندروید ۴.۲ میتوان به حالت Daydream که شبیه اسکرینسیور عمل میکند یا قابلیت انجام دستورات، مستقیما در قسمت اطلاعرسانیها، امکان بزرگنمایی در هر قسمت از صفحه، اضافه کردن ویجتها در صفحه قفل گوشی و دسترسی سریع به دوربین از طریق صفحه قفل اشاره کرد.
به نظر شما آیندهی اندروید چگونه خواهد بود؟ باید منتظر بود و دید که آیا این سیستمعامل محبوب میتواند رقبا را از صحنه خارج کند یا نه. شرکت گوگل هنوز اطلاع دقیقی دربارهی قابلیتهایی که برای اندروید بعدی در نظر گرفته اعلام نکرده است، اما آنچه که مشخص است آنکه اندروید میکوشد تا حوزهی نفوذ خود را بیش از پیش گسترش داده و در انواع بیشتری از گوشیهای تلفن همراه و تبلتها جای گیرد. موردی که روی کاغذ عملی خواهد بود اما آیا در واقعیت نیز چنین خواهد شد؟ نظر شما چیست؟
اندروید 4.3 آبنبات پاستیلی
اندروید 4.3 به بهانه معرفی نسل دوم نکسوس 7 که با همکاری ایسوس تولید شده بود معرفی گردید. اندروید 4.3 تغییرات اساسی را ارائه نمیداد و فقط چندین بهینهسازی در عملکرد سیستم عامل و تعداد محدودی ویژگی جدید در رابط کاربری را شامل میگردید.
اندروید 4.3 آبنبات پاستیلی در روز ۲۴ جولای ۲۰۱۳ بر روی نکسوس 7 دوم معرفی گردید. این بروزرسانی فقط شامل برخی ویژگی های جزئی نسبت به نسخه قبلی اندروید است. پشتیبانی از چند کاربر با پروفایلهای کاملا مجزا یکی از اصلیترین ویژگیهای اندروید 4.3 است.
گوگل مدتها بود که سعی میکرد، تجربه بازی بر روی تبلتها را بهبود بخشد و نسخه 4.3 آبنبات پاستیلی گامی مهم در این راستا محسوب میگشت، چرا که این سیستم عامل توان پشتیبانی از استاندارد گرافیکی OpenGL ES 3.0 (یک موتور نرمافزاری پیشرفته برای بازی) را با خود به همراه داشت. پس از این بود که اپل نیز پس از مدت کوتاهی با بروزرسانی سیستم عامل iOS، پشتیبانی از این موتور نرمافزاری را به دستگاههای خود اضافه کرد تا همچنان در صنعت بازی همراه، یکهتاز میدان باشد.
سایر قابلیتهای اندروید 4.3 عبارتند از پشتیبانی از TRIM برای بهبود مدیریت منابع حافظه، بلوتوث هوشمند برای استفاده بهینهتر از لوازم جانبی کم مصرف، سیستم صوتی Virtual Sorround، شمارهگیر هوشمندتر که شماره مدنظر کاربر را پیشبینی می کند و سرویس مکانیابی مبتنی بر Wi-Fi بهینهتر.
اندروید 4.3 در واقع پروژه تکمیل و تصحیح آبنبات پاستیلی بود که بهترین تجربه استفاده از اندروید آبنبات پاستیلی را بر روی دستگاههای مختلف ارائه می نمود.
اندروید 4.4 کیتکت
اکتبر ۲۰۱۳ زمان معرفی نسخه کاملا جدید و متفاوتی از سیستم عامل خوشمزه اندروید بود. کیتکت به همراه گوشی فوقالعاده قدرتمند نکسوس ۵ معرفی گردید و این اولین باری بود که با همکاری یک برند دیگر، اندروید جدید خود را نامگذاری مینمود.
نستله، تولیدکننده بیسکوئیتهای کاکائویی مشهور کیتکت به همکاری با گوگل پرداخت و این دو شرکت کمپینهای تبلیغاتی مشترک بسیاری را نیز برپا نمودند.
اندروید 4.4 مهمترین تحول در ظاهر رابط کاربری سیستم عامل اندروید از زمان ارائه اندروید 4 ساندویچ بستنی، محسوب میشد. تم آبی رنگی که در نسخههای مختلف آبنبات پاستیلی شاهد آن بودیم به رنگ سفید تغییر کرده بود. آیکونها بزرگتر شده و نوار اطلاعرسانیها و دکمههای لمسی کنترلی نیز از پسزمینهای شفاف بهره میبردند. اپلیکیشن SMS حذف شده و وظیفه دریافت و ارسال پیام کوتاه بر عهده اپلیکیشن پیامرسان Hangouts قرار داده شده بود. امکان انتخاب اپلیکیشنهای دیگر به عنوان کلاینت پیامکها نیز امکانپذیر بود.
فونت Roboto به کار رفته در اندروید کیتکت بازطراحی شده و ظاهری مدرنتر را پیدا کرده بود. منوی اپلیکیشنها دچار تغییرات بنیادین شده بود و از همه مهمتر Google Now با صفحه خانه اندروید یکپارچه شده بود.
کیتکت سیستم عاملی سریعتر و بهینهتر بوده که مصرف منایع در آن به شکل بهتری صورت می پذیرد
گوگل میگوید که «با اندروید کیتکت به دنبال ارائه تجربه کاربری عالی برای همه» است.
قابلیتهای اندروید 4.4 کیتکت در استفاده بهینه و حداقلی از منابع سختافزاری منجر به تشویق بیشتر تولیدکنندگان دستگاههای اندرویدی برای بروزرسانی دستگاههای قدیمی به اندروید کیتکت میگردد. این مهمترین اقدام گوگل برای حل مشکل بروزرسانی در دستگاههای اندرویدی است و انعطافپذیری بالای اندروید کیتکت میتواند سرآغازی بر پایان مشکل بروزرسانی در اندروید باشد.
اندروید کیتکت مجهز به بک ویرایشگر تصویر قدرتمند است که دارای چندین فیلتر پیشفرض بوده و امکانات کاربردی زیادی را ارائه می نماید. همچنین تنظیمات حریم خصوصی که از زمان معرفی نسخه 4.3 به اندروید اضافه شده بود در نسخه 4.4 حذف شده است.
مهمترین ویژگیهای اختصاصی اندروید 4.4 کیتکت عبارتند از: یکپارچه شدن Google Now با صفحه خانه، شمارهگیر هوشمند کاملا جدید که بر اساس نیازهای کاربر تنظیم میگردد، اپلیکیشنهای تمام صفحه به لطف نوار اطلاعرسانی و نوار کنترل شفاف، اپلیکیشن یکپارچه هنگاوت برای تمام پیامرسانیها، اپلیکیششنهای «ساعت» و «دانلودها»ی بازطراحی شده، کیبورد جدید و پشتیبانی از Emoji ها و شکلکها، بهینهسازیهایی در امکانات و بهرهوری دستگاههای اندرویدی (مثل اضافه شدن اپلیکیشن Quicoffice و قابلیتهای جدید Play Books و Play Newsstand) و پشتیبانی از عکاسی +HDR.
گفتگوی اینترنتی
گپیا چت در فارسی اصطلاحی به معنای گفتگوی اینترنتی است. اگرچه فرهنگستان زبان
فارسی واژه گپ را معادل این واژه قرار دادهاست اما این واژه چندان مورد
استقبال عمومی قرار نگرفتهاست. این واژه خلاصه شده Online chat از زبان
انگلیسی است.
فن آوری
در ابتدا برای چت اینترنتی از پروتوکل آی آر سی استفاده میشد. اما اکنون از
طریق سایر پروتکلها نیز این کار امکان پذیر می باشد.
نرمافزارهای چت
برای چت نرمافزارهای زیادی مانند آیآرسی، یاهو مسنجر، ام اس ان مسنجر، گوگل
تاک، اسکایپ و پیامرسان ویندوز لایو وجود دارد. نرم افزار های چت هم اکنون در
موبایل هم افزایش چشم گیری داشته اند و کاربران خاص خود را دارند.
اینترنت
اینترنت (به انگلیسی: Internet) ( مخفف interconnected networks شبکههای به هم
پیوسته ) را باید بزرگترین سامانهای دانست که تاکنون به دست انسان طرّاحی،
مهندسی و اجرا گردیدهاست. ریشهٔ این شبکهٔ عظیم جهانی به دههٔ ۱۹۶۰باز می گردد
که سازمانهای نظامی ایالات متّحدهٔ آمریکا برای انجام پروژههای تحقیقاتی برای
ساخت شبکهای مستحکم، توزیع شده و باتحمل خطا سرمایه گذاری نمودند. این پژوهش
به همراه دورهای از سرمایه گذاری شخصی بنیاد ملی علوم آمریکا برای ایجاد یک
ستون فقرات جدید، سبب شد تا مشارکتهای جهانی آغاز گردد و از اواسط دههٔ ۱۹۹۰،
اینترنت به صورت یک شبکهٔ همگانی و جهانشمول در بیاید. وابسته شدن تمامی
فعّالیتهای بشر به اینترنت در مقیاسی بسیار عظیم و در زمانی چنین کوتاه، حکایت
از آغاز یک دوران تاریخیِ نوین در عرصههای گوناگون علوم، فنّآوری، و به خصوص
در نحوه تفکّر انسان دارد. شواهد زیادی در دست است که از آنچه اینترنت برای بشر
خواهد ساخت و خواهد کرد، تنها مقدار بسیار اندکی به واقعیت درآمدهاست.
اینترنت سامانهای جهانی از شبکههای رایانهای بهم پیوستهاست که از پروتکلِ
«مجموعه پروتکل اینترنت» برای ارتباط با یکدیگر استفاده مینمایند. به عبارت
دیگر اینترنت، شبکهی شبکه هاست که از میلیونها شبکه خصوصی، عمومی، دانشگاهی،
تجاری و دولتی در اندازههای محلی و کوچک تا جهانی و بسیار بزرگ تشکیل شدهاست
که با آرایه وسیعی از فناوریهای الکترونیکی و نوری به هم متصل گشتهاند.
اینترنت در برگیرنده منابع اطلاعاتی و خدمات گسترده ایست که برجستهترین آنها
وب جهانگستر و رایانامه میباشند. سازمانها، مراکز علمی و تحقیقاتی و موسسات
متعدد، نیازمند دستیابی به شبکه اینترنت برای ایجاد یک وبگاه، دستیابی از راه
دور ویپیان، انجام تحقیقات و یا استفاده از سیستم رایانامه، میباشند. بسیاری
از رسانههای ارتباطی سنتی مانند تلفن و تلویزیون نیز با استفاده از اینترنت
تغییر شکل دادهاند ویا مجدداً تعریف شده اند و خدماتی جدید همچون صدا روی
پروتکل اینترنت و تلویزیون پروتکل اینترنت ظهور کردند. انتشار روزنامه نیز به
صورت وبگاه، خوراک وب و وبنوشت تغییر شکل دادهاست. اینترنت اشکال جدیدی از
تعامل بین انسانها را از طریق پیامرسانی فوری، تالار گفتگو و شبکههای اجتماعی
بوجود آوردهاست.
در اینترنت هیچ نظارت مرکزی چه بر امور فنّی و چه بر سیاستهای دسترسی و
استفاده وجود ندارد. هر شبکه تشکیل دهنده اینترنت، استانداردهای خود را تدوین
میکند. تنها استثنا در این مورد دو فضای نام اصلی اینترنت، نشانی پروتکل
اینترنت و سامانه نام دامنه است که توسط سازمانی به نام آیکان مدیریت میشوند.
وظیفه پی بندی و استاندارد سازی پروتکلهای هستهای اینترنت، IPv4 و IPv6 بر
عهده گروه ویژه مهندسی اینترنت است که سازمانی بینالمللی و غیرانتفاعی است و
هر فردی میتواند در وظایفشان با آن مشارکت نماید.
واژهشناسی
در زبان انگلیسی واژه ی Intrnet هنگامی که به شبکه جهانی مبتنی بر پروتکل IP
اطلاق می گردد، با حرف بزرگ در اول کلمه، نوشته می شود.
در رسانه ها فرهنگ عامه، گاه با اینترنت به صورت یک مقوله عمومی و مرسوم برخورد
کرده و آن را با حرف تعریف و به صورت حروف کوچک می نگارند(the internet)
در برخی منابع بزرگ نوشتن حرف اول را به دلیل اسم بودن آن جایز می دانند نه
برای صفت بودن این واژه.
واژهٔ لاتین the Internet چنانچه به شبکهٔ جهانی اینترنت اشاره کند، اسم خاص
است و حرف اوّلش با حروف بزرگ آغاز میشود(I). اگر حرف اوّل آن کوچک باشد
میتواند به عنوان شکل کوچک شده کلمه Internetwork برداشت شود که به معنی میان
شبکه است. واژه "ابر" نیز به صورت استعاری، به ویژه در ادبیات رایانش ابری و
نرمافزار به عنوان سرویس، برای اشاره به اینترنت به کار میرود.
اینترنت در برابر وب
غالباً در گفتگوهای روزمره از دو واژهٔ "وب" و "اینترنت"، به اشتباه، بدون
تمایز زیادی استفاده میشود، امااین دو واژه معانی متفاوتی دارند. اینترنت یک
سامانه ارتباطی جهانی برای داده هاست، زیرساختهای نرمافزاری و سختافزاری است
که رایانهها در سراسر جهان به یکدیگر متصل میسازد. در مقابل، وب یکی از
خدماتی (سرویس)است که بر روی اینترنت ارائه میشود و برای ارتباط از شبکه
اینترنت بهره میجوید. وب مجموعه ای از نوشته های به هم پیوسته(web page) است
که به کمک ابرپیوندها و آدرس جهانی(URL) به یکدیگر پیوند خوردهاند.
وب شامل سرویس های دیگر مانند رایانامه، انتقال فایل(پروتکل افتیپی)، گروه
خبری و بازی آنلاین است.
خدمات(سرویس) های یاد شده بر روی شبکه های مستقل و جدا از اینترنت نیز در دسترس
هستند. وب به عنوان لایه ای در بالای اینترنت قرار گرفته و سطح بالاتری نسبت به
آن قرار دارد.
تاریخچه
افتتاح پروژه اسپوتنیک توسط اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی زنگ خطر را برای
ایالات متحده به صدا درآورد تا با تأسیس آرپا یا موسسه پروژههای تحقیقاتی
پیشرفته در سال ۱۹۵۸ (میلادی) پیشروی در زمینه فناوری را بازیابد.
آرپا اداره فناوری پردازش اطلاعات (IPTO) را تاسیس نمود تا پروژه SAGE راکه
برای اولین بار سامانههای رادار سراسر کشور را با هم شبکه کرده بود پیشتر برد.
هدف IPTO دست یافتن به راههایی برای پاسخ به نگرانی ارتش امریکا در باره قابلیت
مقاومت شیکههای ارتباطیشان را پاسخ دهد، و به عنوان اولین اقدام رایانه هایشان
را در پنتاگون، کوه چاین و دفتر مرکزی فرماندهی راهبردی هوایی (SAC) را به
یکدیگر متصل سازد.جی.سی.آر لیکلایدر که از ترویج کنندگان شبکه جهانی بود به
مدیریت IPTO رسید.لیکلایدر در سال ۱۹۵۰ (میلادی) پس از علاقهمند شدن به فناوری
اطلاعات از آزمایشگاه روانشناسی صدا در دانشگاه هاروارد به ام آی تی رفت. در ام
آی تی او در کمیتهای مشغول به خدمت شد که آزمایشگاه لینکلن را تاسیس کرد و بر
روی پروژه SAGE کار میکرد. در سال ۱۹۵۷ (میلادی) او نایب رئیس شرکت بی بی ان
(BBN) شد. در آنجا بود که اولین محصول PDP-۱ را خرید و نخستین نمایش عمومی
اشتراک زمانی را هدایت نمود.
پروفسورلئونارد کلینراک در کنار یکی از اولین پردازشگرهای پیغام واسط (به
انگلیسی: Interface Message Processor) در دانشگاه کالیفرنیا، لسآنجلس
در IPTO جانشین لیکلایدر ایوان ساترلند، در سال ۱۹۶۵ (میلادی)، لارنس رابرتس را
بر آن گماشت که پروژهای را برای ایجاد یک شبکه آغاز نماید و رابرتس پایه این
فناوری را کار پل باران نهاد
.
پل باران مطالعه جامعی را برای نیروی هوایی ایالات متحده آمریکا منتشر کرده بود
که در آن پیشنهاد داده بود که برای دستیابی به استحکام و مقاومت در برابر حوادث
از راهگزینی بسته کوچک استفاده شود. رابرتس در آزمایشگاه لینکلن ام آی تی کار
کرده بود که هدف اولیه از تاسیس آن، پروژه SAGE بود. لئونارد کلینراک استاد
دانشگاه کالیفرنیا تئوریهای زیربنایی شبکههای بسته را در سال ۱۹۶۲ (میلادی) و
مسیریابی سلسله مراتبی را در سال ۱۹۶۷ (میلادی) ارائه کرده بود، مفاهیمی که
زمینه ساز گسترش اینترنت به شکل امروزی آن شدند.
جانشین ساترلند، رابرت تیلور، رابرتس را قانع نمود که موفقیتهای اولیهاش در
زمینه راهگزینی بسته کوچک را گسترش دهد و بیاید و دانشمند ارشد IPTO شود.در
آنجا رابرتس گزارشی با نام "شبکههای رایانهای منابع مشترک" به تیلور داد، که
در ژوئیه ۱۹۶۸ (میلادی) م.رد تایید او قرار گرفت و زمینه ساز آغاز کار آرپانت
در سال بعد شد. پس از کار فراوان، سرانجام در ۲۹ اکتبر ۱۹۶۹ دو گره اول آنچه که
بعدها آرپانت شد به هم متصل شدند.این اتصال بین مرکز سنجش شبکه کلینراک در
دانشکده مهندسی و علوم کاربردی UCLA و سامانه NLS داگلاس انگلبرت در موسسه
تحقیقاتی SRI International در پارک منلو در کالیفرنیا برقرار شد. سومین مکان
در آرپانت مرکز ریاضیات تعاملی Culler-Fried در دانشگاه کالیفرنیا، سانتا
باربارا بود و چهارمی دپارتمان گرافیک دانشگاه یوتا بود. تا پایان سال ۱۹۷۹
(میلادی) پانزده مکان مختلف به آرپانت جوان پیوسته بودند که پیام آور رشدی سریع
بود. آرپانت تنها یکی از اجداد اینترنت امروزی بود. در تلاشی جداگانه، دونالد
دیویز نیز، در آزمایشگاه ملی فیزیک انگلیس مفهوم راهگزینی بسته کوچک را کشف
کرده بود. اونخستین بار آن را در ۱۹۶۵ (میلادی) مطرح نمود. کلمات بسته و
راهگزینی بسته در واقع توسط او ابداع شدند و بعدها توسط استانداردها پذیرفته و
به کار گرفته شدند. دیویز همچنین یک شبکه راهگزینی بسته به نام Mark I در سال
۱۹۷۰ (میلادی) درانگلستان ساخته بود
.به دنبال نمایش موفق راهگزینی بسته در آرپانت(ARPANET)؛ در سال ۱۹۷۸، اداره
پست بریتانیا، Telenet، DATAPACوTRANSPAC با یکدیگر همکاری را برای بوجود آوردن
نخستین سرویس شبکه راهگزینی بسته خود آغاز نمودند. در بریتانیا این شبکه به نام
سرویس بینالمللی راهگزینی بسته (به انگلیسی: International Packet Switched
Service) خوانده میشد. مجموعه شبکههای X.۲۵ از اروپا و آمریکا گسترش یافت و
تا سال ۱۹۸۱ کانادا، هنگ کنگ و استرالیا ر در بر گرفته بود.استانداردهای
راهگزینی بسته X.۲۵ را "کمیته مشاوره بینالمللی تلگراف و تلفن(CCITT)" - که
امروزه به نام ITU-T خوانده میشود- حول و حوش سال ۱۹۷۶ تدوین نمود. X.۲۵ از
پروتکلهای TCP/IP مستقل بود. این پروتکلها حاصل کار تجربی DARPA در آرپانت،
شبکه رادیویی بسته و شبکه ماهوارهای بسته بودند.
آرپانت اولیه بر روی برنامه کنترل شبکه(NCP) (به انگلیسی: Network Control
Program) کارمی کرد، استانداردی که در دسامبر ۱۹۷۰ توسط تیمی به نام "گروه کاری
شبکه(NWG)" به مدیریت استیو کراکر (به انگلیسی: Steve Crocker) طراحی و پیاده
سازی شد. برای پاسخگویی به رشد سریع شبکه که مرتباً مکانهای بیشتری بدان متصل
میشد، وینتون سرف (به انگلیسی: Vinton Cerf) و باب کان (به انگلیسی: Bob Kahn)
اولین توصیف پروتکلهای TCP را که امروزه به گستردگی استفاده میشوند در خلال
سال ۱۹۷۳ ارائه دادند و در مه ۱۹۷۴ مقالهای در این باب منتشر نمودند. به
کاربردن واژه اینترنت برای توصیف یک شبکه TCP/IP یکتای جهانی از دسامبر ۱۹۷۴ با
انتشار RFC ۶۷۵ آغاز شد.این RFC اولین توصیف کامل مشخصات TCP بود که توسط
وینتون سرف، یوگن دالال و کارل سانشاین در آن زمان در دانشکاه استانفورد نوشته
شد. در خلال نه سال یعدی کار تا آنجا پیش رفت که پروتکلها تصحیح شدندو بر روی
بسیاری از سیستمهای عامل پیاده سازی شدند.اولین شبکه برپایه بسته پروتکل
اینترنت(TCP/IP) از اول ژانویه ۱۹۸۳ وقتی که همه ایستگاههای متصل به آرپا
پروتکلهای قدیمی NCP را با TCP/IP جایگزین کردند، شروع به کار نمود. در سال
۱۹۸۵ بنیاد ملی علوم آمریکا(NFS) ماموریت ساخت NFSNET- یک ستون فقرات (Network
Backbone) دانشگاهی با سرعت ۵۶ کیلوبیت بر ثانیه(Kbps) - با استفاده از
رایانههای "مسیریاب فازبال" (به انگلیسی: Fuzzball router) را به مخترع این
رایانهها، دیوید ال. میلز (به انگلیسی: David L. Mills) سپرد. یک سال بعد NFS
تبدیل به شبکه پرسرعت تر ۱٫۵ مگابیت بر ثانیه ( Mbps) را نیز پشتیبانی میکرد.
دنیس جنینگ، مسئول برنامه ابرکامپیدتردرNFS تصمیمی کلیدی در مورد استفاده از
پروتکلهای TCP/IP ارائه شده توسط DARPA گرفت. گشایش شبکه به دنیای تجاری در سال
۱۹۸۸ آغاز شد.شورای شبکه بندی فدرال ایالات متحده در آن سال با اتصال NFSNET به
سامانه تجاری پست MCI موافقت نمودو این اتصال در تابستان ۱۹۸۹ برقرارشد. سایر
خدمات پست الکترونیکی تجاری(مانند OnTyme,Compuserve,Telemail ) نیز به زودی
متصل شدند. در آن سال سه ارائه دهنده سرویس اینترنت(ISP) بوجود آمدند : UUNET,
PSINet, CERFNET . شبکههای جدای مهمی که دروازههایی به سوی اینترنت (که خود
بعداً جزئی از آن شدند)می گشودند عبارت بودند از : یوزنت, بیتنت بسیاری از
شبکههای متنوع تجاری و آموزشی دیگر همچون Telenet, Tymnet, Compuserve و JANET
نیز به اینترنت در حال رشد پیوستند. Telenet - که بعدها Sprintnet نامیده شد -
یک شبکه رایانهای ملی خصوصی بود که از ۱۹۷۰ کار خود را آغاز کرده بود و امکان
دسترسی با شمارهگیری (به انگلیسی: Dial-up Access) را به صورت رایگان در
شهرهایی در سراسر امریکا فراهم ساخته بود.این شبکه سرانجام در دهه ۱۹۸۰، با
محبوبیت روزافزون TCP/IP به سایرین متصل شد. فابلیت TCP/IP برای کار با هر نوع
شبکه ارتباطی از پیش موجود، سبب رشد آسانتر آن میگشت؛ اگر چه که رشد سریع
اینترنت در وهله اول ناشی از در دسترس بودن مسبریابهای استاندارد تجاری از طرف
بسیاری از شرکتها، در دسترس بودن تجهیزات تجاری اترنت(به انگلیسی: Ethernet)
برای ساخت شبکههای محلی و پیاده سازیهای گسترده و استانداردسازی TCP/IP در
یونیکس]](به انگلیسی: Unix) و بسیاری سیستم عاملهای دیگر بود.
این رایانه نکست توسط تیم برنرز لی در سرن به عنوان اولین وب سرور دنیا استفاده
شد.
اگرچه بسیاری از کاربردها و رهنمودهایی که اینترنت را ممکن ساخت به مدت تقریباً
دو دهه وجو داشتند، امااین شبکه تا دهه ۱۹۹۰ هنوز چهرهای همگانی نداشت. در ششم
آگوست ۱۹۹۱، سرن - سازمان اروپایی پژوهش در باره ذرات - پروژه وب جهان
گستر(World Wide Web) را به اطلاع عموم رساند. وب توسط دانشمندی انگلیسی به نام
تیم برنرز لی(به انگلیسی: Sir Tim Berners-Lee) در سال ۱۹۸۹ اختراع شد.یکی از
مرورگرهای وب محبوب اولیه ViolaWWW بود که از روی هایپرکارت الگوبرداری شده بود
و از سامانه پنجره ایکس(به انگلیسی: X Window System) استفاده میکرد. سرانجام
این مرورگر جای خود را در محبوبیت به مرورگرموزاییک (به انگلیسی: Mosaic) داد.
در سال ۱۹۹۳ مرکزملی کاربردهای ابررایانش امریکا (به انگلیسی: National Center
for Supercomputing Applications) دردانشگاه ایلینوی اولین نسخه از موزاییک را
منتشر کرد و تا اواخر سال ۱۹۹۴ علاقه عمومی به اینترنتی که پیش از این آموزشی و
تخصصی بود، گسترش فراوانی یافته بود. در سال ۱۹۹۶ استفاده از واژه اینترنت
معمول شد و مجازا برای اشاره به وب هم استفاده شد. در همین هنگام، در گذر این
دهه، اینترنت بسیاری از شبکههای رایانهای عمومی از پیش موجود را در خود جا
داد(اگر چه برخی مثل FidoNet همپنان جداماندند). آنچنانکه تخمین زده شدهاست،
در دهه ۹۰ در هرسال اینترنت رشدی صددرصدی نسبت به سال قبل خود داشتهاست و در
سالهای ۱۹۹۶و۱۹۹۷ نیز دورههای کوتاهی از رشد انفجاری داشتهاست
.این میزان رشد به خصوصیت عدم کنترل مرکزی اینترنت که امکان رشد اندامی شبکه را
فراهم میسازد نسبت دادهاند و همچنین به ماهیت بازوغیراختصاصی پروتکلهای
اینترنت که امکان برقراری سازگاری و همکاری میان فروشندگان مختلف و عدم توانایی
یک شرکت برای اعمال کنترل بیش از حد بر روی شبکه را سبب میشود.جمعیت تخمینی
کاربران اینترنت مطابق آمار سی ام ژوئیه ۲۰۰۹ ، ۱٫۶۷ میلیارد نفراست.
حاکمیت
اینترنت یک شبکه جهانی توزیع شدهاست که شبکههای خودمختار به انتخاب خود به آن
پیوستهاند و بدون هیچ بدنهٔ مرکزی فرماندهی کار میکند. اما برای حفظ
همکنشپذیری آن جنبههای فنی و سیاستهای زیر ساخت پایهٔ آن و همچنین فضاهای
نام اصلی آن توسط بنگاه اینترنتی نامها و شمارههای تخصیص داده شده(به انگلیسی:
Internet Corporation for Assigned Names and Numbers) (ICANN) اداره میشوند
که مقر اصلی آن درمارینا دل ری، کالیفرنیا قرار دارد. ICANN مرجعی است که به
هماهنگ سازی تخصیص شناسههای یکتا برای استفاده در اینترنت میپردازد.این
شناسهها شامل نامهای دامنه، نشانیهای IP، شماره پورتهای برنامهها در لایه
انتقال و بسیاری از پارامترهای دیگر میشود. فضاهای نام یکتای جهانی که در آن
نامها و شمارهها به صورتی تخصیص داده میشوند که مقادیر یکتا باشند، برای
دسترسی جهانی به اینترنت ضروری هستند. ICANN توسط یک هیات مدیره بینالمللی که
از بین انجمنهای فنی، آکادمیک و سایر انجمنهای غبر تجاری دیگراینترنت انتخاب
میشود.دولت امریکا همچنان نقش اولیه را در تایید تغییرات در حوزه ریشه سامانه
نام دامنه (به انگلیسی: DNS root zone) که قلب سامانه نام دامنه(DNS) را تشکیل
میدهد. نقش ICANN در هماهنگی تخصیص شناسههای یکتا، آن را به عنوان تنها پیکره
هماهنگ سازی در شبکه جهانی اینترنت متمایز میسازد.در ۱۶ نوامبر ۲۰۰۵ نشست
جهانی در باره جامعه اطلاعاتی که در تونس برگزار شد انجمن حاکمیت اینترنت(IGF)
را تاسیس کردند تا به مسایل مرتبط با اینترنت بپردازد.
کاربردهای امروزی
اینترنت انعطاف پذیری بیشتری را در مورد ساعتهای کاری و موقعیت جغرافیایی فراهم
میسازد بویژه با گسترش اتصالهای پرسرعت و نرمافزارهای کاربردی وب. امروزه
اینترنت تقریباً از همه جا و به طرق مختلفی قابل دسترسی است، بویژه از طریق
دستگاههای متحرک اینترنتی (Mobile Internet Device)، تلفن همراه، جعبههای بازی
دستی(Handheld Game Console) و مسیریابهای سلولی(Cellular Routers) که به
کاربران اجازه میدهد که هرکجا شبکههای بی سیم وجود دارد به اینترنت متصل
شوند.
با وجود محدودیت اندازه صفحه کوچک دستگاههای جیبی، خدمات اینترنت مانند وب و
پست الکترونیک قابل استفادهاند. اینترنت همچنین بازار بزرگی برای شرکتها
شدهاست. برخی از بزرگترین شرکتهای دنیا با بهره گیری از ماهیت کم هزینه
تبلیغات و دادوستد اینترنتی (که به دادوستدالکترونیک(E-Commerce) مشهور است)
بزرگ شدهاند.این سریعترین راه برای انتشار همزمان اطلاعات بین افراد متعدد
است. اینترنت متعاقباً راه و رسم خریدکردن را نیز متحول ساختهاست. به عنوان
مثال یک فرد میتوانند کالایی مانند یک لوح فشرده(CD) را به صورت برخط(Online)
سفارش داده و ظرف چند روز آن را از طریق پست دریافت کند و یا مستقیماً آن را در
رایانهاش بارگیری(Download) نماید.اینترنت همچنین امکانات بزرگی برای
بازاریابی شخصی (Personalized Marketing) به ارمغان میآورد و بیشتر از هر
رسانه تبلیغاتی دیگری به یک شرکت امکان تبلیغ خصوصی محصول برای یک فرد و یا
گروهی از افراد را میدهد.از نمونههای بازایابی شخصی میتوان به اجتماعات
برخطی چون Facebook، Orkut، ،Twitter، Friendster، Myspace و مشابه آنها اشاره
کرد که هزاران کاربر به عضویت آنها در میآیند تا خود را تبلیغ کنند و به صورت
برخط دوست بیابند. بسیاری از آنها نوجوانان و جوانان بین ۱۳ تا ۲۵ سال
هستند.وقتی که آنها خود را تبلیغ میکنند، علایق و سرگرمیهای خود را نیز تبلیغ
مینمایند و شرکتهای بازاریابی برخط(Online Marketing) نیز از آن سود میجویند
تا به اطلاعاتی در مورد اینکه هریک از این کاربران معمولاً جه کالاهایی را به
صورت بر خط میخرند، دست یابند و محصولات شرکت خود را برای کاربران مورد نظرشان
تبلیغ کنند.
به اشتراک گذاری آنی و کم هزینه ایدهها، دانش و مهارتها، با کمک نرمافزارهای
تشریک مساعی (Collaborative Software) کارهای مشارکتی را بسیار آسانتر
نمودهاست. گروهها نه تنها میتوانند به ارزانی ارتباط برقرار کنند و ایدهها
را به اشتراک بگذارند، بلکه در وهله اول به دلیل دسترسی بسیار گسترده اینترنت
تشکیل گروهها آسانتر میشود.مثالی از این موضوع، جنبش نرمافزار آزاد است که
محصولاتی چون لینوکس، فایرفاکس موزیلا و اپنآفیس بوجود آورد. "گپ" اینترنتی چه
به شکل اتاقهای گپ IRC و چه به شکل پیام رسانی فوری (Instant Messaging) به
همکاران اجازه میدهد که به راحتی ضمن کارکردن پشت رایانه هایشان با یکدیگر در
تماس باشند. پیامها حتی راحت تر و سریعتر از سیستم پست الکترونیکی مبادله
میشوند. این سیستمها میتوانند به گونهای توسعه یابند که امکان مبادله فایل
و یا تماس تصویری را نیز به کاربران ارائه دهند.(مانند Yahoo Messenger)
سیستمهای کنترل نسخه (Version Control) به گروههای همکاری کننده اجازه میدهد
که بر روی اسناد اشتراکی کار کنند، بدون اینکه تصادفاً کار یکدیگر را رونویسی
کنند و یا منتظر رسیدن اسناد به دستشان باشند تا بتوانند کار خود را بر روی
اسناد انجام دهند. تیمهای تجاری و پرژهای میتوانند تقویمها را نیز در کنار
اسناد و اطلاعات به اشتراک بگدارند. چنین هماهنگیهایی در طیف وسیعی از موضوعات
مانند پژوهشهای علمی، تولید نرمافزار، برنامه ریزی کنفرانس وفعالیتهای سیاسی
صورت میگیرد. همکاریهای سیاسی و اجتماعی با گسترش دسترسی به اینترنت و افزایش
سوادرایانهای افزایش مییابد. از رویدادهای فلش ماب در اوایل ۲۰۰۰ تا استفاده
از شبکههای اجتماعی در اعتراضات به انتخابات ۲۰۰۹ در ایران. اینترنت به افراد
این امکان را میدهد که به طرز بسیار موثر تری از هرروش دیگری با هم کار کنند.
اینترنت امکان دسترسی از راه دور به رایانههای دیگر و انبارههای اطلاعات در
هرجای دنیا که باشندرا به کاربران رایانه میدهد. آنها میتوانند برای این کار،
در صورت نیاز، از فناوریهای امنیتی، رمزنگاری و احراز هویت نیز استفاده کنند.
مثلاً یک حسابدار که در منزل خود نشستهاست میتواند حسابرسی دفاتر شرکتی را که
در کشور دیگری قرار دارد، بر روی سروری که در کشور سومی قرار گرفته و توسط
متخصصینی در کشور چهارم نگهداری میشود، انجام دهد ویا یک کارمند اداره
میتواند در هر جای دنیا که باشدمی تواند یک نشست میزکاردور (Remote Desktop)
رااز طریق اینترنت و یک شبکه خصوصی مجازی (VPN) ایمن به رایانهاش در اداره باز
کند.